من یک نوجوان هستم

دنیای من عجیب و پر از دروغ و کلاه برداریست !

ما نوجوانان روز به روز بزرگ می شویم و روز به روز دنیایی خیالی که مادر پدر از ان صحبت می کردند و در خانه هم همان فضای رویایی بود محو می گردد ... و کم کم می فهمییم که مادرمان یا پدرمان در بچگی چیز هایی گفتند که الان هیچ واقعیتی ندارد ! و دنیای ما سر تا سر پوچ و بی معنیست !

مثال میزنم , در کوچکی به من اینگونه آموختند :
که باید با دیگران مهربان باشی آنها را بفهمی و هم دردشان باشی
و همیشه راستگو باشی که دروغگو هیچ جا جای ندارد
و با بزرگ تر از خود با ادب باشی و با او شوخی های ناپسند انجام ندهی
و هرگاه قولی می دهی به ان عمل کن و به هیچ وجه نباید زیر قولت بزنی
و ...

جالب بود , حرفهایی که هیچ گاه در زندگی بزرگسالی دیده نخواهد شد و اگر کسی اینگونه باشد زیر دست و پا له می شود و از بین می رود !

 

نوشته شده در یادداشت ثابت - چهارشنبه 92/2/26ساعت 5:31 عصر توسط پویا نظرات ( ) | |